هر توقف عملیات بتنریزی که موجب سخت شدن بتن میگردد، درز ساخت (درز اجرایی) به وجود میآید. به طور کلی هرگاه زمان قطع بتنریزی از 30 دقیقه تجاوز کند، باید آن نقطه را یک درز اجرایی به حساب آورد، مگر آنکه حالت خمیری بتن با تدابیری به آن بازگردانده شود. درز ساخت ممکن است دارای وضعیتهای مختلفی باشد، ولی معمولاً قائم یا افقی است. معمولاً سعی میشود محل درز ساخت به محل یکی دیگر از انواع درزها منطبق گردد. در تیرها و شاهتیرها درزهای ساخت، باید تقریباً عمود بر محور این اعضا بوده و هیچگاه با محور عضو موازی نباشد.درز ساخت میتواند در اعضا و قطعات بتنآرمه در محل لنگر خمشی ماکزیمم قرار گیرد، زیرا در این اعضا تنشهای کششی توسط فولادهای کششی تحمل میشوند. درزهای اجرایی نباید در محلی که قرار است بتن تحمل برش نماید، قرار گیرند. بنابراین در ساخت اعضای خمشی اگر قرار است بتنریزی در بیش از یک مرحله صورت گیرد، باید ترتیبی اتخاذ شود که قطع بتنریزی در مجاورت تکیهگاه نبوده، بلکه در نزدیکی وسط دهانه باشد.تیرها، شاهتیرها، دالها، سرستونها و مانند آنها همگی قسمتهایی از یک کف به حساب میآیند که باید در یک مرحله بتنریزی شوند، بتنریزی ستونها اجباراً در تراز هر طبقه در محل سرستون یا تیر متوقف میشود. درزهای ساخت عموماً در ساختمانهای بتنی کاربرد دارند. درزهای ساخت باید در محلهای مناسب و زیر نظر دستگاه نظارت تعبیه شوند.
کاربرد درزهای حرکتی
1 درزهای انقباضی
این درزها معمولاً به منظور جلوگیری از بروز ترکهای ناشی از جمع شدن بتن تعبیه میشوند. اگر در فواصل معین درز انقباض در نظر گرفته نشود، روی سطوح پیادهروها یا دیوارهای بتنی ترکهایی پدید خواهد آمد. آرماتورها غالباً میتوانند محل بروز ترکها را کنترل نمایند، همچنین، وجود درزهای انقباضی که محلشان به طور صحیح انتخاب شده باشد، میتوانند مانع بروز ترک شوند. عملکرد این درزها به صورتی است که انقباض طرفین درز در محل درز متمرکز میگردد. در حقیقت این درزها دارای نوعی عدم پیوستگی عمومی هستند، لیکن شکاف اولیهای بین بتن دو طرف درز وجود ندارد. در روسازیها جایی که دارای عرض بیش از 75/3 متر نباشد، درزهای ساختمانی بین نوارهای مجاور جوابگوی نیاز برای جمعشدگی طولی خواهند بود. برای سنگدانههای گرانیتی و آهکی فاصله درزهای روسازی معمولاً بین 6 تا 9 متر است. برای مصالح سنگی سیلیسی و روبارهها، این فاصله 8/4 تا 6 متر است. در صورت تردید باید فاصله درزها کمتر اختیار شود. در فاصله حدود 30 متر از انتهای آزاد روسازی و 18 متر از هر درز انبساط، در محلهایی که قفل و بست دانهها کم باشد، درزهای انقباض پدید خواهند آمد، در این نقاط باید زبانههایی (که یک طرف آنها به بتن پیوستگی کامل دارد و طرف دیگر در غلافی بدون اصطکاک حرکت میکند، یا هر وسیله دیگری که قابلیت انتقال بار در جهت عمود بر زبانه را داشته باشد) تعبیه شود.
حرکت استمراری علم در عرصه مهندسی سازه ـ زلزله موجب گردیده است تا نوسازی و بهسازی در سالهای در اخیر از روشهای نوین و مصالحی جدید بهره گیرد که در پیشینه طولانی ساخت و ساز سابقه نداشته است در میان این نوآوری ها FRP (مواد کامپوزیت پلیمری تقویت شده با الیاف) از جایگاه ویژه برخوردار می باشد تا آنجا که به نظر برخی از متخصصان FRP را باید مصالح ساختمانی هزاره سوم نامید.
کامپوزیت FRP که ابتدا در صنایع هوا و فضا بکار برده شد با داشتن ویژگی های ممتاز چون نسبت بالای مقاومت به وزن، به وزن، دوام در برابر خوردگی، سرعت و سهولت در حمل و نصب، دریچه ای نو پیش روی مهندسین عمران گشوده است به گونه ای که امروز سازه های متعددی در سرتاسر دنیا با استفاده از این مواد تقویت شدند .
استفاده از مصالح کامپوزیت به طور قابل توجهی در صنعت ساختمان یک بازار تکان دهنده و با سرعت در حال توسعه می باشد. اولین تحقیقات انجام شده در این زمینه از اوایل دهه ۱۹۸۰ آغاز شده است، زلزله ۱۹۹۰ کالیفرنیا و ۱۹۹۵ کوبه ژاپن نیز از جمله عوامل موثرتری برای بررسی کاربرد کامپوزیت پلیمری تقویت شده با الیافFRP جهت تقویت و مقاوم سازی سازه های بتنی و بنایی در مناطق زلزله خیز گردید. کاربرد کامپوزیت FRP در مقاوم سازی سازه های بتن مسلح امروزه نگهداری از سازه ها به دلیل هزینه ساخت و تعمیر بسیار حائز اهمیت می باشد .
با مطالعه رفتار سازه های بتنی مشخص می شود عوامل متعددی مانند: اشتباهات طراحی و محاسبه، عدم اجرای مناسب تغییر کاربری سازه ها، آسیب دیدگی ناشی از وارد شدن بارهای تصادفی، خوردگی بتن و فولاد و شرایط محیطی از دوام آنها می کاهد
چراغ های راهنمایی:
یکی از آشنا ترین وسایل مورد استفاده در راستای کنترل ترافیک چراغ راهنمایی است . این وسیله با جلوگیری از حرکت دائمی ماشین ها در مسیر های مختلف یک تقاطع کار کنترل را انجام می دهد .به طور کلی اگر زمان بندی تاخیر وسایل نقلیه درست انتخاب شود متوسط تاخیر وسایل نقلیه کمتر از زمانی خواهد بود که تقاطع بدون چراغ راهنمایی است .
معمولاچراغها ی راهنمایی به صورت مستقل کار می کنند ولی اگر بتوان آنهارا با هم هماهنگ کرد بازدهی بالا تر می رود . ولی این کار مستلزم صرف هزینه و وقت است. البته در سالهای اخیر از کامپیوتر جهت کنترل این چراغ ها استفاده شده است . به کمک این روش قسمت و یا کل شهررامی توان کنترل نمود . این روش روش کنترل منطقه ای نامیده می شود .
پی آیی چراغهای راهنمایی:
پی آیی به معنی پشت سر هم آمدن است . این پی آیی معمولا به صورت قرمز.قرمز و زرد تواما . سبز .و زرد است . برای هر کدام از رنگ ها زمان تاخیری را در نظر می گیرند. معمولا زمان زرد را 3 ثانیه و زمان قرمز و زردرا 2 ثانیه در نظر می گیرند.
هر دور کامل این پی آیی را یک چرخه چراغ راهنمایی و مجموع آنرا مدت چرخه می نامند . در مورد یک یا چند جریان ترافیک که در مدت یک چرخه همزمان فرمان علامتی یکسان را دریافت می کنند اصطلاح فازبه کار می رود . زمان بین دو سبزرا فاصله زمانی از انتهای زمان سبز یک فاز تا شروع زمان سبز فاز بعدی تعریف می کنند .
نویسنده: دکتر محمد رضا احدی